Galibi en 21!
Door: Kim Hakvoort
Blijf op de hoogte en volg Kim
13 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
We vertrokken die dag al vroeg vanaf ’t Vat in een busje richting Stolkersijver. Daar was onze eerste stop waar we tevens wat te eten kregen. De reis werd vervolgt naar Moengo (bauxietstadje) waar we het een en ander te horen kregen over de binnenlandse oorlog van 1986 en de verschillende monumenten van de oorlogsslachtoffers. De reis ging met de boot verder en daar begon het avontuur. Onze geweldige gids Sergio vertelde dat we alle tassen goed af moesten sluiten en onze paspoorten etc. in waterdichte zakken moesten doen. Camera konden we gewoon bij de hand houden, aldus Sergio. Nou, mooi niet dus! Onze boottocht van ongeveer een uur en een kwartier was een ware hel. Ik vroeg nog, ‘moeten we onze poncho’s al aan?’ ‘Nee!’ riep Sergio. En dat hebben we geweten.. om het kort samen te vatten: om de ongeveer 20 sec. kreeg je een hoeveelheid water van een emmer over je heen. Echt, we waren klets maar dan ook klets nat. We konden onze ogen bijna niet openen van al het water dat we telkens door de golven in onze ogen kregen. De rit was zo heftig omdat er veel wind stond en we tegen de golven in moesten varen. Dat ik van top tot teen nat was, daar maakte ik me nog niet zo druk over, maar die camera lag dus naast mij. Weliswaar in drie tassen en waterdichte zakken maar toch. Uiteindelijk heeft de camera het overleefd en kwamen we goed aan in Galibi. Nu vergeet ik nog te melden dat tussendoor ook de motor van de boot nog eens uitviel. Na onze verblijven geïnstalleerd te hebben begonnen we met twee uurtjes vrije tijd. We konden lekker genieten van de zon op het strandje en natuurlijk hebben wij onze vermaakt met een heuse fotoshoot op het strand. Even snel wat eten en ons opmaken voor het maken van een dorpswandeling door het inheemse indianendorp. Het was de eerste keer dat we deze bevolking zagen leven in een omgeving die bestaat uit alleen maar wit zand, zelf in elkaar geflanste huisjes, vee wat rondloopt en veel natuurlijke leefomstandigheden. Je kunt je echt heel moeilijk voorstellen hoe het is om zo te leven. Na de dorpswandeling kregen we een heerlijk avondmaal (allemaal Surinaams) en gingen we het ozo leuke bootje weer in. Dit keer kregen we het zeil, dat de heenweg de bagage beschermde, over ons heen wat erg benauwd was. Achteraf werden we niet nat dus lieten we het snel achterwegen. Aangekomen op het strand van Baboesanti moesten we muisstil op zoek naar de reuze schildpadden. YES! We hadden beet. Wat een joekel van een beest. Helaas had ze net haar eieren gelegd en begraven, al was ze nog wel druk bezig met het heen en weer schoppen van zand. Heel bijzonder om het legproces van zo’n groot dier in de wilde natuur te zien. De soepschildpad (dat is het soort die we hebben gezien) legt zo’n 100 eieren per keer. De schildpadden zijn met uitsterven bedreigt omdat hun schild, eieren en vlees erg gewild is bij de mensen. Na twee tot drie maanden komen de eitjes uit en moeten de jonkies de weg naar zee vinden. Helaas redden maar heel weinig schildpadjes dit. Ze worden opgegeten of meegenomen. Na een tijdje keerde de schildpad zich om en schoof weer richting het water waarin ze langzaam verdween. Jammer genoeg niet meer schildpadden gespot, ondanks dat het hoogseizoen is, maar we hebben er een gezien!! Ik eindigde de avond met knallende hoofdpijn waardoor ik gelijk mijn bed in dook. Of beter gezegd, op de lattenbodem ging liggen ..
De volgende ochtend had Audrey lekker ontbijt voor ons gemaakt met o.a. pannenkoeken, jam! We zijn nog even naar een souvenirwinkel gelopen en vervolgens doorgevaren naar de overkant, Frans Guyana. Bijzonder om opeens na een kwartier te hebben gevaren (zo ver is het vanaf de Surinaamse kant) in een heel ander land te zijn met weer de euro! Inge en Alfons, ik was even heeeel blij dat jullie me op Schiphol nog een kaartje gaven met wat extra euro-tjes. Die kwamen dus goed van pas. We hebben een rondleiding gehad in de gevangenis waar Papillon heeft gezeten en even kort ergens wat gedronken. De reis zat erop en er wachtte ons weer een drie á vier uur durende terugreis.
We waren vrijdag rond half zeven thuis, even snel gegeten en meteen gaan skypen met het thuisfront om acht uur (12 uur Nederlandse tijd) aangezien ik jarig was!! Joepiedepoepie, eindelijk 21! Ik was blij maar ook best emotioneel. Het is echt heel raar om je 21e verjaardag niet thuis te vieren bij je familie, vrienden en in je vertrouwde omgeving. Zeker omdat ik 21 ben geworden vond ik dit wel even lastig. Aan de andere kant, wie pakt mij deze ervaring nog af. Jarig zijn in Suriname. Drie keer je verjaardag mogen vieren.. How, oke de derde keer moet nog komen, a.s. zaterdag. Na het skypen werd ik blij verrast door mijn lieve huisgenootjes. Ik kwam mijn kamer af en in de woonkamer was alles donker. Aha dacht ik .. dan had ik dus toch goed gehoord dat ze aan het smoezen waren. Ik zag slingers hangen en begon al te lachen. Ik liep voorzichtig verder en hoorde een Surinaams muziekje en vervolgens LANG ZAL ZE LEVEN, LANG ZAL ZE LEVEN.. komen ze met z’n drieën aanlopen. Kwik kwek en kwak. Haha, dat was een erg leuk gezicht. Na het zingen en de felicitaties kreeg ik meteen mijn cadeautjes. Een flesje Borgoe (een soort rum/bacardi voor door de cola, een erg gewild drankje hier) en slippers die ik al op het oog had! Super leuk dus. Na het korte verrassingsfeestje ben ik snel gaan slapen. Zaterdag 8 maart begon goed, Thijs en Marleen gingen samen op trip dus Rochelle en ik waren met z’n twee. Wat gaan we dan doen op mijn verjaardag?! Juist ja, schoonmaken! Paar uur lopen boenen, boodschappen gedaan op het heetst van de dag en vervolgens brownies gebakken. Luuk, Luuk en Fiona kwamen aan het eind van de middag op bezoek en ’s avonds hebben we lekker gegeten met bijna iedereen bij zus en zo. Super leuk dat er zoveel mensen waren gekomen! De avond moest knallend afgesloten worden, dus er werd gestapt in de Zsa Zsa Zsu. Zondag fijn rustig aan gedaan en relax aan het zwembad gelegen bij Torarica.
Hoe mijn verjaardag op stage was hebben jullie vast op Facebook al wel gezien en kleine details vertel ik de volgende keer wel.
De tijd vliegt trouwens voorbij.. ik ben alweer op de helft!
Liefs x
-
13 Maart 2014 - 03:11
Kim Hakvoort:
Als je alle foto's bij het verslag wilt zien, kun je hierboven klikken op 'Ga naar het overzicht'.
Geen idee waarom, maar klik je hierboven op de foto's zelf dan zie je alleen deze 20!
Groetjes! -
13 Maart 2014 - 16:47
Nicole , Chiel, Maud En Andre:
Hey Kim,
Weer een super leuk reisverslag en foto`s , altijd erg leuk om te lezen.
Blijf lekker genieten van alles!!!!!( maar zo te zien gaat dat wel lukken.
Groetjes en xxx van ons 4 -
14 Maart 2014 - 12:17
Nathalie:
Hoi Juf,
Wat leuk om weer iets te lezen!!
En ook leuke foto's trouwens!!
Groeten nathalie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley