Mijn eerste ervaringen
Door: Kim Hakvoort
Blijf op de hoogte en volg Kim
03 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Waauw! Ik ben in Suriname. Wat is dit eigenlijk bijzonder.. Helaas baalde ik voor mijn vertrek al als een stekker, haha ja we beginnen goed. Ik ben mijn eerste reisblog kwijt! Of nouja, kwijt.. een dag voor vertrek begon ik ijverig aan mijn eerste verhaaltje. Om kwart voor 12 ’s avonds typte ik hoe mijn laatste week, ter voorbereiding op de reis, verlopen is. Ik was de hele week aardig relax en was van plan maandag 27 januari een begin te maken met het pakken van mijn koffer. Dit werd uitgesteld naar dinsdag, toen uitgesteld naar woensdag (aangezien ik woensdag voor het laatst een dag van 8.15 tot 18.00 op school heb zitten werken voor afstuderen), vervolgens uitgesteld naar donderdag, toen had ik weer een excuus omdat Marvin jarig was, ik mijn laatste inenting kreeg en ik mijn laatste dansles ging geven.. DUS uiteindelijk begon ik vrijdag met het pakken van mijn koffer. Natuurlijk had ik al wel een aantal dingen opzij gelegd, maar het grote werk moest nog gebeuren. Daar was ik langer dan verwacht mee bezig en was het een heeeeel klein beetje stressen aan het eind. Vandaar dat ik mijn eerste verhaaltje vrijdag de 31e ook om kwart voor 12 ging schrijven om vervolgens om half 1 in bed te liggen en proberen te gaan slapen. De wekker stond op kwart voor zes dus op zich niet heel slim. Maar ach, zo actief als ik ’s avonds altijd ben, ik kon toch niet slapen. Enthousiast sloeg ik mijn eerste reisverhaal op. Ik keek nog even snel terug of ie er nu tussen stond en WEG was ie! Nergens meer te bekennen..
Zaterdag 1 februari!
Het avontuur begint. De hele bubs van Hakvoort in de benen want rond zeven uur vertrokken we richting Schiphol. Eenmaal aangekomen stond me een super verrassing te wachten. Inge en Alfons waren speciaal gekomen om me uit te zwaaien. En maar smsen dat ze het helaas niet konden redden om nog even langs te komen en dat we dan maar snel gingen skypen. Super verrassing! Met zeven man sterk ging ik na een onrustige paar uur richting de gate. Ik weet nog goed dat ik dacht, oke.. dit ziet er anders uit dan toen Marvin naar Australië vertrok. Is het hier? Moet ik nu afscheid nemen? NU?!!! (SLIK SLIK). Nee, geen leuk moment, dat zeker niet. Emotioneel en erg dubbel ging ik samen met de meiden in de rij staan. Nog even terug voor een kusje en dan toch maar blijven staan. Ik zag papa nog wat foto’s maken en iedereen drong een beetje naar voren om me nog te kunnen zien. Heel raar gevoel dat ze daar voor jou staan en jij nu degene bent die weggaat. Vanaf het moment dat ik niemand meer kon zien ging het met de meter die ik verder liep steeds beter. We kwamen bij de douane aan en zagen dat er een enorme rij stond. Met als gevolg een uur vertraging. Er werd een complete body scan van ons gemaakt (nog nooit gezien!) en onze spullen werden gecheckt. We belandde in het vliegtuig en zaten op andere stoelen dan gepland. Geen probleem, we miste toch niks aan het mooie uitzicht over zee, zee en nog eens zee. We werden goed verwend, kregen genoeg eten en drinken en konden gebruik maken van schermpjes met films, series en spelletjes. Mede daardoor viel de vlucht me niks tegen. Ik had verwacht dat ik negen uur vliegen anders zou ervaren. Eenmaal aangekomen op de luchthaven van Suriname stond Lieta (de taxi) ons op te wachten met een bordje met onze namen erop. Na een uurtje rijden kwamen we aan bij ons eerste huisje, huis Beekhuizen. We konden gelukkig wat geld bij Lieta wisselen en haalde een aantal boodschappen bij de kleine Chinese supermarkt tegenover ons huis. Na een redelijke nacht geslapen te hebben, hebben we op onze eerste dag niet veel gedaan. Van de zon genoten, geskyped, veel mensen gesproken via de app. Want godzijdank doet onze wifi het goed. We regelden een taxi aan het eind van de middag en bezochten de waterkant, waar we ook een bezoekje brachten aan zus en zo. Na heerlijk gegeten te hebben bij zus en zo wilde we richting de waterkant om de Suriname rivier te bewonderen. Helaas liepen we in eerste instantie de verkeerde richting op. Iets minder fijn met die hitte. We hebben een leuke, relaxte eerste middag gehad en lieten ons weer ophalen door dezelfde taxi. Deze man, ook wel Franklin, Frankie boy of hoe we hem dan ook wilde noemen was ontzettend aardig en belangstellend. Hij was vier keer in Nederland geweest en vond het reuze interessant hoe wij in Nederland woonde. Hij bracht ons naar een grote supermarkt en deed met ons de boodschappen. Veel Nederlandse producten en het was nu nog lastig om prijzen om te rekenen. Bij de kassa schrokken we dan ook een beetje van het bedrag. Deze schrik veranderde snel in verbazing want al onze boodschappen werden door een hulpje in plastic zakken gedaan en weer terug in onze kar gezet. Het werd helemaal mooi toen ze ook nog met de kar naar onze auto reden om vervolgens de boodschappen achterin de auto te zetten. Frankie boy gaf ons als tip dat we dit ook maar even in Nederland voor elkaar moesten krijgen! ;)
Franklin bleef gezellig bij ons wat drinken en vertelde ons van alles over de Surinaamse cultuur, de geschiedenis, de taal en zijn manier van leven. Erg leuk om te horen. Dankzij Franklin hebben we vanaf nu een nieuw motto met z’n drieën: Je hebt geen probleem, maar een geval. Problemen bestaan niet, gevallen zijn er om opgelost te worden! Met dit motto moet het goed komen hier!
Hij is trouwens ook mijn eerste ‘Surinaamse vriend’ in mijn vriendenboek! Ik ben dus al druk bezig met mijn gekregen cadeau.
Excuus dat dit toch een iets te lang verhaaltje is geworden. Maar dit komt omdat ik een heeeel klein stukje van mijn kwijtgeraakte verhaaltje toch nog wilde typen.
Veel liefs vanuit het ózo warme Suriname xx
Zaterdag 1 februari!
Het avontuur begint. De hele bubs van Hakvoort in de benen want rond zeven uur vertrokken we richting Schiphol. Eenmaal aangekomen stond me een super verrassing te wachten. Inge en Alfons waren speciaal gekomen om me uit te zwaaien. En maar smsen dat ze het helaas niet konden redden om nog even langs te komen en dat we dan maar snel gingen skypen. Super verrassing! Met zeven man sterk ging ik na een onrustige paar uur richting de gate. Ik weet nog goed dat ik dacht, oke.. dit ziet er anders uit dan toen Marvin naar Australië vertrok. Is het hier? Moet ik nu afscheid nemen? NU?!!! (SLIK SLIK). Nee, geen leuk moment, dat zeker niet. Emotioneel en erg dubbel ging ik samen met de meiden in de rij staan. Nog even terug voor een kusje en dan toch maar blijven staan. Ik zag papa nog wat foto’s maken en iedereen drong een beetje naar voren om me nog te kunnen zien. Heel raar gevoel dat ze daar voor jou staan en jij nu degene bent die weggaat. Vanaf het moment dat ik niemand meer kon zien ging het met de meter die ik verder liep steeds beter. We kwamen bij de douane aan en zagen dat er een enorme rij stond. Met als gevolg een uur vertraging. Er werd een complete body scan van ons gemaakt (nog nooit gezien!) en onze spullen werden gecheckt. We belandde in het vliegtuig en zaten op andere stoelen dan gepland. Geen probleem, we miste toch niks aan het mooie uitzicht over zee, zee en nog eens zee. We werden goed verwend, kregen genoeg eten en drinken en konden gebruik maken van schermpjes met films, series en spelletjes. Mede daardoor viel de vlucht me niks tegen. Ik had verwacht dat ik negen uur vliegen anders zou ervaren. Eenmaal aangekomen op de luchthaven van Suriname stond Lieta (de taxi) ons op te wachten met een bordje met onze namen erop. Na een uurtje rijden kwamen we aan bij ons eerste huisje, huis Beekhuizen. We konden gelukkig wat geld bij Lieta wisselen en haalde een aantal boodschappen bij de kleine Chinese supermarkt tegenover ons huis. Na een redelijke nacht geslapen te hebben, hebben we op onze eerste dag niet veel gedaan. Van de zon genoten, geskyped, veel mensen gesproken via de app. Want godzijdank doet onze wifi het goed. We regelden een taxi aan het eind van de middag en bezochten de waterkant, waar we ook een bezoekje brachten aan zus en zo. Na heerlijk gegeten te hebben bij zus en zo wilde we richting de waterkant om de Suriname rivier te bewonderen. Helaas liepen we in eerste instantie de verkeerde richting op. Iets minder fijn met die hitte. We hebben een leuke, relaxte eerste middag gehad en lieten ons weer ophalen door dezelfde taxi. Deze man, ook wel Franklin, Frankie boy of hoe we hem dan ook wilde noemen was ontzettend aardig en belangstellend. Hij was vier keer in Nederland geweest en vond het reuze interessant hoe wij in Nederland woonde. Hij bracht ons naar een grote supermarkt en deed met ons de boodschappen. Veel Nederlandse producten en het was nu nog lastig om prijzen om te rekenen. Bij de kassa schrokken we dan ook een beetje van het bedrag. Deze schrik veranderde snel in verbazing want al onze boodschappen werden door een hulpje in plastic zakken gedaan en weer terug in onze kar gezet. Het werd helemaal mooi toen ze ook nog met de kar naar onze auto reden om vervolgens de boodschappen achterin de auto te zetten. Frankie boy gaf ons als tip dat we dit ook maar even in Nederland voor elkaar moesten krijgen! ;)
Franklin bleef gezellig bij ons wat drinken en vertelde ons van alles over de Surinaamse cultuur, de geschiedenis, de taal en zijn manier van leven. Erg leuk om te horen. Dankzij Franklin hebben we vanaf nu een nieuw motto met z’n drieën: Je hebt geen probleem, maar een geval. Problemen bestaan niet, gevallen zijn er om opgelost te worden! Met dit motto moet het goed komen hier!
Hij is trouwens ook mijn eerste ‘Surinaamse vriend’ in mijn vriendenboek! Ik ben dus al druk bezig met mijn gekregen cadeau.
Excuus dat dit toch een iets te lang verhaaltje is geworden. Maar dit komt omdat ik een heeeel klein stukje van mijn kwijtgeraakte verhaaltje toch nog wilde typen.
Veel liefs vanuit het ózo warme Suriname xx
-
03 Februari 2014 - 09:06
Ingrid:
Hey kimmetje,
Leuk dat we je tijd in suriname kunnen volgen, ik was ook erg benieuwd hoe je eerste ervaringen waren en waar je terecht zou komen. Ik heb gisteren je pa en ma al gesproken en hoorde dat dat wel goed zat.
Nou ik spreek je gauw en heel veel liefs en xx vanuit deventer
Gr inge -
03 Februari 2014 - 09:16
Caroline:
Haaaaiiii Kim,
Zo leuk om te lezen hoe jullie dag gisteren is geweest, veel succes vandaag op school, spannend je eerste kennismaking.
Veel plezier!!!!! Dikke kus, xxx -
03 Februari 2014 - 10:23
Jolanda:
Hai Kim, wens jou heel veel plezier in Suriname! Een hele fijne leerzame tijd daar !!Heel veel groetjes!
Groetjes Jolanda -
04 Februari 2014 - 16:39
Josse :
Hee Kim!
Super leuk om de eerste ervaringen van je reis (en daarvoor)
Te lezen! haha, wordt er vooral heel jaloers van!
Super veel plezier en we wachten op je volgende verhaaltje!
Groetjes Josse! -
04 Februari 2014 - 16:56
Anneloes:
Hai Kim!
Helaas heb ik t niet meer kunnen redden op je afscheidsfeestje te komen, mijn excuses :( Ik vind het leuk om te lezen wat je daar allemaal meemaakt en zal je zeker in de gaten houden! Zo te horen ben je goed aangekomen. Dat inpakken van de boodschappen komt me bekend voor, deden ze ook in Curacao. Ik werd alleen wel scheef aangekeken als ik dan geen fooi gaf voor de hulp. Geniet van aankomende tijd en wees voorzichtig :)
dikke kus van anneloes -
04 Februari 2014 - 17:21
Bernice:
Whoohoo de eerste vriend in het Surinaamse vriendenboekje is een feit!! Hopelijk volgen er nog meer;) xx -
04 Februari 2014 - 21:45
Marion:
Leuk te horen dat je reis goed verlopen is.
zeker weten dat je een leuke tijd krijgt due genieten maar.
We zullen je met veel plezier blijven volgen.
Groetjes Eddy en Marion -
05 Februari 2014 - 10:55
Groep 5:
Lieve juf Kim,
Wat leuk om te lezen hoe het met je gaat en wat je allemaal al hebt beleefd.
Heb je al enge dieren gezien??? We zijn heel benieuwd!
Groetjes van ons allemaal! -
05 Februari 2014 - 13:08
Floor En Louise:
hoi juf kim we missen je heel erg ik hoop dat het daar goed gaat met jou in suriname. Wij waren op 5 feb aan het spelen en we moesten aan jou denken vandaar dit berichtje. wij zijn benieuwt in welke klas jij zit.we hopen dat je nog leuke dieren vind in het oerwoud . we zijn blij dat je goed bent aan gekomen in suriname
liefs. floor wijnia en louise roukema -
05 Februari 2014 - 15:37
Nicole:
Hey Kim,
Fijn om te lezen dat de reis goed is verlopen.
Weet zeker dat je een super tijd daar zult hebben.
Hou ons op de hoogte , wacht nu al met smart op je verhalen en foto`s.
Groetjes en xxx van Andre , Chiel, Maud en Nicole. -
08 Februari 2014 - 14:43
Nathalie:
hallo juf kim
ik moet veel aan je denken en wil weten hoe het daar gaat en of je al leuke dieren hebt gezien!
groet nathalie -
11 Februari 2014 - 14:21
Groep 5:
Hallo lieve juf Kim,
Hoe gaat het nu met je? We waren benieuwd naar een verhaaltje, maar zien dat je vast heel druk bent met je stage! Hopelijk heb je een leuke klas en is de school ook leuk.Maarrrrrr....wij zijn natuurlijk de leukste klas die er bestaat!! :)
Moet je op school ook altijd een liedje zingen 's morgens?
Kun je daar ook naar de olympische spelen kijken? Goed he, dat we al zoveel medailles hebben!
We hopen dat het goed gaat met je en dat je het fijn hebt.
We missen je!!
Groetjes van ons allemaal;
Samira Floor Esad Bram Marwa Stijn Iris S Daan
Iris R Furkan Fabian Nathalie Casper Anne Hielke Ruben
Jill Fatou Lukas Marlon Julia Meinte Louise Pien Ayca en Juf Nienke en Yvonne -
11 Februari 2014 - 17:27
Samira:
hoi kim ik ben het samira uit je klas groep 5 ik miss je heel erg en ik hoop dat het daar leuk is! en ik ben best benieuwt in welke klas je zit en ik ben ook benieuwt hoe het met je vriendinen gaat en met jou natourlijk ik vint jou een supper!!!!!!! goede stager en ik ben ook benieuwt welke dieren je gezien hebbt en ik hoop dat het daar leuk is en ik miss je heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg groetjes samira uit de bassis school de dobbelsteen doei xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
-
11 Februari 2014 - 17:31
Samira:
l sucses in het groep waar je nu in zit doei lieve juf kim -
20 Februari 2014 - 13:02
Yvonne:
Ha Kim,
Ik heb je gevonden op het internet. Ik ga je zeker volgen.
Geniet van deze super ervaring maar volgens mij doe je dat wel.
Erg leuk, je verslagen en vooral ook de foto's.
Oh ja, volgens mij is je eerste verslag niet weg maar zit hij opgeslagen onder reisdetails!!
Groeten van de Multatulihof 15
en van mij een dikke knuffel. -
05 April 2014 - 22:29
Daan Wijnia:
hey juf kim
gelukkig gaat alles goed ik mis je heel erg
vet gaaf dat jij in een modderbad gezwommen hebt -
05 April 2014 - 22:34
Daa Wijnia:
hallo juf kim succes in de klas
ik en de klas missen je heel erg
groetjes daan wijnia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
